Soft Power op baritongitaar en altklarinet
Een acoustische baritongitaar is niet zo gangbaar, en eigenlijk zie je niet eens meteen dat je te maken hebt met een grotere gitaar dan gemiddeld. Tussen de gitaar en de basgitaar in, en met een warm geluid.
Eind februari was de 5e editie van Club 100 – maandelijkse avonden in Zaal 100 in Amsterdam, waar jong talent en ervaren musici elkaar muzikaal ontmoeten en die georganiseerd worden door gitariste Corrie van Binsbergen en een aantal jonge musici. Op die avond speelde daar ook het Vlaamse duo Linus: Ruben Machtelinckx op acoustische baritongitaar en Thomas Jillings op altklarinet, tenorsax. De twee jonge music brengen deze maand hun CD Onland (label Onland) uit en spelen meerdere malen in België.
Thomas Jillings speelt op altklarinet en tenorsax en dat doet hij over het algemeen vrij zacht, en met een hees geluid.
De twee maken simpele, maar melodieuze en melancholische composities, waar het samenspel en het samensmelten van de sound van de twee instrumenten heel belangrijk zijn. Het gaat meer om het geheel, dan om thema-solo-begeleiding. Ze spelen eigen composities en improviseren daar ook op, hoewel het vooral bij kortere uitstapjes blijft.
De Belgische resencent Koen van Meel schreef over dit album: “(…) soft power werkt. Toch zeker muzikaal, zoals gitarist Ruben Machtelinckx en rietblazer Thomas Jillings hier laten horen. De manier waarop ze op ‘Onland’ met pasteltinten hun eigen composities bijeenborstelen, combineert het beste van de ECM-catalogus, de poëzie van Nick Drake en de vloeibare souplesse van de oude Jimmy Giuffre.”
lees de hele recensie HIER
Ruben Machtelinckx (1986) studeerde in 2010 af aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Als freelance muzikant speelde hij inmiddels met musici als Teun Verbruggen, Kris Defoort, Joachim Badenhorst, Erwin Vann, Bart Maris, Kurt Van Herck, Peter Evans, Iva Bittova en Hilmar Jensson .
Hij was bandleider van ‘Phynt’ met oa tenorsaxophonist Erwin Vann. Hij speelt en componeert voor Amydala (met Kurt Van Herck/Nathan Wouters) en in een duo met gitarist Karl Van Deun. In 2012 ging hij naar Kopenhagen om een aantal lessen met Jakob Bro te nemen en zijn eerste album als leider . Hij is actief als sideman in verschillende andere projecten, variërend van impro tot pop .
Een ander kwartet waarmee Machtelinckx op het ogenblik speelt is “Machtelinckx – Jensson – Badenhorst – Wouters”
Ruben Machtelinckx nam hiermee het album ‘Faerge’ op in Kopenhagen. Twee gitaristen Ruben Machtelinckx en Hilmar Jensson , Joachim Badenhorst op klarinetten en Nathan Wouters op contrabas. Deze ongebruikelijke bezetting zorgt voor een typisch, bijna rustgevende sound. Sterke melodieën en aardse progressies vormen de basis van de composities die vaak een melancholische ondertoon hebben. Sfeervolle, warme, poëtische geluiden, die het mogelijk maken de individualiteit van elke muzikant naar voren te laten komen. Net als bij Linus ligt de nadruk op het totaal-geluid en de homogeniteit van de muziek; de musici denken meer als componisten dan als solo-act.
ENGLISH VERSION
Soft Power on a baritone-guitar
An acoustic baritone guitar is not very current, and actually you can not even see straight away that you’re dealing with a larger-than-average guitar. Between the guitar and the bass guitar , and with a warm sound.
In February was the 5th edition of Club 100 – monthly evenings in Zaal 100 in Amsterdam where young talents and experienced musicians meet each other to play. Organized by guitarist Corrie van Binsbergen and several young musicians. That evening the Flemish duo Linus played there as well: Ruben Machtelinckx on acoustic baritone guitar and Thomas Jillings on alto clarinet and tenorsax.
The two young musicians release their CD Onland (label Onland) tis month and will be playing several times in Belgium.
Thomas Jillings plays alto and tenor saxophone, and he does that quite soft, with a hoarse voice. The two make simple but melodic and melancholic compositions, where the interaction and merging of the sound of the two instruments are very important It’s more about the whole than about theme-solo-accompaniment. They play their own compositions and improvise as well, though mainly that remain shorter trips.
The Belgian resencent Koen van Meel wrote about this album: ” ( … ) soft power works. Surely it works in a musical way; guitarist Ruben Machtelinckx and reed player Thomas Jillings prove that here. They ‘brush’ their compositions togehter with shades of pastel, combining the best of the ECM catalog, the poetry of Nick Drake and the liquid smoothness of the old Jimmy Giuffre. “
Ruben Machtelinckx (1986) graduated at the Royal Conservatory of Antwerp in 2010 with great distinction. As a freelance musician, Ruben performed together with fellow musicians such as Teun Verbruggen, Kris Defoort, Joachim Badenhorst, Erwin Vann, Bart Maris, Kurt Van Herck, Peter Evans, Iva Bittova, Hilmar Jensson.
He was the leader of the band Phynt with oa tenorsaxophonist Erwin Vann. He currently plays and composes for Amydala (Kurt Van Herck/ Nathan Wouters) and a duo with guitarist Karl Van Deun. In 2012 he went to Copenhagen to take some lessons with Jakob Bro and to record his first album as leader with Hilmar Jensson, Joachim Badenhorst and Nathan Wouters. (EL Negocito Records). He is an active musician in different side projects ranging from impro to pop.
Thomas Jillings is a young reed player and improviser. He is the leader of An Expedition into the Mind of Sgt. Fuzzy, a band that combines influences from jazz, rock, ambient, electronic and noise music and which features some of Antwerp’s and Holland’s most promising musicians (Bert Dockx, Gerri Jaeger, Nathan Wouters, Ruben Machtelinckx)
Another quartet Machtelinckx is performing with is “Machtelinckx-Jensson-Badenhorst-Wouters”
Ruben Machtelinckx recorded his debut album, ‘Faerge’, in Copenhagen. The music is played by two guitarists Ruben Machtelinckx and Hilmar Jensson, Joachim Badenhorst on reeds and Nathan Wouters on double bass. These atypical cast produces a distinctive and soothing sound. Strong melodies and earthy progressions form the basis of the compositions that often have a melancholic undertone. The music consists of atmospheric, warm, poetic sounds, and allows the individuality of each musician to come forward. The emphasis is on the sound texture and homogeneity of the music, which among other things means that the musicians think as more composers than as solo act.