Drie spannende nieuwe releases van jonge jazzmusici, die flink aan de weg timmeren: Stephanie Francke; K trio en Itai Weissman
CD Vindstig , van K trio
Het internationale K trio maakt levendige nieuwe jazz met speelse, aparte ritmes, onverwachte twists en veel speelplezier. Dat doet het trio al sinds 2008, toen pianist Kristján Martinsson het oprichtte om te slagen voor zijn eindexamen aan de ‘Icelandic Musicians Union School of Music’. Kristjan Martinsson komt dus uit IJsland, bassist Pat Cleaver uit Engeland/Frankrijk en drummer Andris Buikis uit Letland, maar ze wonen alle drie in Amsterdam.
Nu is er het 4e album Vindstig, een suite in 13 (korte) delen, gebaseerd op de vele IJslandse woorden die er bestaan voor het begrip ‘wind’. (zie ook de video, waarin dit wordt toegelicht). Visual artist Helga Paley maakte er tekeningen bij die niet alleen het artwork vormen voor de hoes, maar ook op de achtergrond worden geprojecteerd bij live optredens.
De bandleden spelen overigens naast hun 1e instrument ook nog blaasinstrumenten (bv Pat Cleaver – trombone). De CD wordt gepresenteerd op 1 Juni 2015 in het Betanienklooster in Amsterdam
K trio – genoemd naar de voorletter K van pianist Kristján? – won de eerste prijs tijdens de ‘Young Nordic Jazz Comets’ in Kopenhagen. Hun 3e album ‘Meatball Evening’ won de Icelandic Music Award.
Number 3, van Trimary (Itai Weissmann)
Indie jazzrock op EWI
De EWI is het electronisch blaasinstrument van AKAI, dat in de jaren 80 enige tijd bekend werd omdat saxofonist Michael Brecker het gebruikte. Niet erg veel saxofonisten hebben dat nagevolgd. Wel Itai Weissman, die nu met zijn band Trimary een EP maakte waarop de EWI prachtig klinkt en goed tot zijn recht komt. De muziek neigt soms meer naar rock, soms wat meer naar jazz: fusion kortom!
Itai Weissman – EWI/Sax , Boris Mogilevsky – Bass , Henning Luther – Drums
Meestal werd de EWI (Electronic Wind Instrument) gebruikt in jazzrock en fusion, later ook wel in New Age muziek. Karakteristiek is vooral de mogelijkheid om allerlei geluidseffecten aan de klank toe te voegen of het instrument meerstemmig te laten klinken.
Het heeft een behoorlijke dynamiek (van heel zacht tot behoorlijk hard), maar dat hangt mede af van de synthesizer software waarmee het verbonden is. De EWI kan een groot bereik hebben (van heel laag tot heel hoog): 8 oktaven.
Itai Weissman komt uit Israel. Op zijn 10e begon hij met saxofoon. Tien jaar later ging hij studeren aan de Jerusalem Music Academy. Tegelijkertijd was hij ook behoorlijk actief in de muziek scene van Tel-Aviv waar hij met verschillende projecten speelde, als leider en sideman. In 2006 vertrok Weissmann naar Amsterdam om daar verder te studeren aan het conservatorium. Hij kreeg onder meer les van Branford Marsalis, Dick Oatts, Jasper Blom, Ferdinand Povel en Eric Alexander. Hij was te zien op verschillende festivals w.o. North Sea Jazz. In 2009 won hij met zijn groep WEISZ de prijs voor de Beste Groep bij de Keep An Eye Jazz Award. In 2010 bracht hij zijn debuut-cd “From Father To Son” uit.
CD Ripples (zennes records) van Stephanie Francke
Modern Creative
Alt- en sopraansaxofoniste Stephanie Francke bracht met haar quartet een 2e album uit: ‘Ripples’.
Lyrische jazz, melodieus en harmonisch, af en toe een beetje abstract. Francke heeft een warm geluid en qua speelstijl lijkt het er regelmatig op dat zij Tineke Postma achterna wil gaan. 🙂
Er wordt goed en genuanceerd samengespeeld door het quartet, waarin Guus Bakker – bas, Koen Schalkwijk – piano, Niek de Bruijn – drums en zangeres Elizabeth Simonian doet mee als gastmusicus.
23 mei Jazz festival Middelburg.
Zelf heeft ze over haar muziek gezegd: “Een stuk moet in essentie voldoende eigen zeggingskracht hebben; de solo is daar een aanvulling of toelichting op. Liever dat, dan andersom. Ik hoef niet in elk nummer een lange solo.”
Francke studeerde in 2012 af aan het Conservatorium van Rotterdam en timmerde sindsdien flink aan de weg.
Tijdens Festival Jazz International Rotterdam 2013 presenteerde zij ‘The Nine’; het resultaat van ‘The Pack Project’, een jaarlijks terugkerend project waarin jonge getalenteerde jazzmuzikanten de gelegenheid krijgen zich te presenteren met hun ‘Pack’. Bij het samenstellen hoort een extra eis: zoek muzikanten buiten je eigen comfortzone.De negen musici (een triple-trio; drie strijkers, drie blazers en piano trio) hadden een totaal verschillende achtergrond: jazz, klassieke muziek, progressieve rock en hedendaagse muziek.
Ze stond in de finale van de European Jazz Competition en won de Erasmus Jazz Prijs. In 2013 verscheen haar debuut album Florigen. Met het Nationaal Jeugd Jazz orkest olv Benjamin Herman deed ze een tour tijdens de zomer van 2011 en ook speelde ze in de Codarts bigband onder leiding van Ilja Reijngoud.