Scroll down for English version
Een blog over twee nieuwe cd releases van twee hele aparte ensembles: Wild Man Conspiracy en Die Hochstapler
CD The Quick Brown Fox Jumps Over The Lazy Dog, Die Hochstapler
Hochstapler betekent ‘bedrieger’.
Dus als een band Die Hochstapler heet, betekent dat dan dat we hier met oplichters te maken hebben? Vast niet, maar wie het weet mag het zeggen.
In elk geval maken deze Hochstapler verrassende muziek.
De duitse drummer Hannes Lingens heeft een Italiaans-Frans-Duitse kwartet met een bezetting en een sound als het eerste kwartet van Ornette Coleman.
Muzikaal speelt het zich eveneens af op het terrein van de free jazz & impro.
De vrije jazz concepten van Coleman en ook van Anthony Braxton waren de inspiratiebron voor hun eerste twee albums. Op hun derde komen ze nu met muziek die helemaal van henzelf is.
De titel van het album is: The Quick Brown Fox Jumps Over The Lazy Dog, ontleend aan een oefening om in 1 zin alle letters van het alfabet te gebruiken. (Check!)
Vier van de zes nummers zijn – naar eigen zeggen – gebaseerd op een collectief ontwikkeld muzikaal alfabet. De muziek varieert van rustieke romantiek tot levendige free jazz tot serieuze verstilling. Er zit ruimte in de muziek.
Pierre Borel – saxophone, Louis Laurain – trumpet, Antonio Borghini – double bass, Hannes Lingens -drums
Umlaut Records
Het werk van Die Hochstapler is gebaseerd op ideeën over taal en communicatie.
Ze maken geen gebruik van opgeschreven noten, maar baseren hun jargon liever op
regels uit poëzie, kaartspellen, alfabetten. De vier musici hebben allen een onafhankelijke stem. Ieder is vrij om te suggereren, te doen alsof, het ergens mee eens of oneens te zijn. Zo ontstaat muziek, die steeds veranderd, speels is en verrassend blijft, ook voor de musici zelf.
Hannes Lingens is drummer en accordeonist en aktief in hedendaagse en experimentele muziek.
Hij speelt oa in de ensembles Obliq, Konzert Minimal, [ro], Die Hochstapler
en muzikanten collectief Umlaut Berlin.
CD WILD MAN CONSPIRACY, Live at the Bimhuis
Gitaar, trompet en drums is de niet zo gangbare bezetting van trio Wild Man Conspiracy (een samenzwering van Wilde Mannen?). En wat repertoire betreft onttrekt Wild Man Conspiracy zich eveneens aan bestaande conventies.
Net als op de vorige twee laat WMC hier opnieuw een rocksound horen en zijn de stukken een mix van jazz, rock en vrije improvisatie. Ook elektronische effekten drukken hun stempel op de sound. Op het derde album “Live at the Bimhuis” is het trio aangevuld met tenorsaxofonist Chris Cheek.
Guillermo Celano – gitaar, Gerard Kleijn – trompet, keyboard, laptop; Joost Kesselaar – drums, Chris Cheek – tenorsax.
Het album werd net als de vorige twee uitgebracht op het New Yorkse label ‘Red Piano Records’. De eigen stukken zijn open, met veel ruimte voor improvisatie, waar de musici gretig gebruik van maken. Net als op de voorgaande platen kan het tamelijk onvoorspelbaar omslaan van rustig en lyrisch naar heavy en rocky. Er is geen etiket te plakken op deze muziek. In zo’n geval wordt wel de term ‘modern creative’ gebruikt, hoewel dat lang niet alles zegt over wat je dan te horen krijgt. Het is in elk geval jazz-van-nu.
Sinds 1995 leidt jazz-trompettist Gerard Kleijn zeer uiteenlopende eigen groepen en maakte hij 10 door pers en publiek goed ontvangen cd’s als bandleider. Hij is/was hij onder andere actief met het Clazz Ensemble, Wild Man Conspiracy en Bach Reflections en de Konrad Koselleck Bigband.
Gerard maakte o.a. vier cd’s met veel eigen werk en bewerkte pianowerken van de Franse componist Erik Satie (Le Flirt de Satie-2007) voor de Gerard Kleijn Group. Hij maakt kamerjazz met J.S. Bach als inspiratiebron met Bach Reflections . Van 2007-2017 was hij samen met saxofonist Dick de Graaf co-leider van het 12-koppige Clazz Ensemble.
Chris Cheek werkte oa met Paul Motian, Charlie Haden’s Liberation Music Orchestra, Bill Frisell, Brian Blade, Jeff Ballard, Lee Konitz, Carla Bley, Brad Mehldau, Kurt Rosenwinkel e.v.a.
ENGLISH
Two new CD releases from two very special ensembles with extraordinary names: Wild Man Conspiracy and Die Hochstapler
CD The Quick Brown Fox Jumps About The Lazy Dog, by Die Hochstapler
Hochstapler means ‘imposter’.
So if a band is called Hochstapler, does that mean that we are dealing with scammers here? Anybodies guess….
In any case, these Hochstapler make surprising music.
The German drummer Hannes Lingens has an Italian-French-German quartet with an ensemble and a sound just like the first quartet of Ornette Coleman.
Musically speaking it’s also about free jazz & impro.
The free jazz concepts of Coleman and Anthony Braxton were the inspiration for their first two albums. On their third they now came up with music that is entirely their own.
The title of the album is: ‘The Quick Brown Fox Jumps About The Lazy Dog’, taken from an exercise to use all letters of the alphabet in one sentence. (Check!)
Four of the six songs are – in their own words – based on a collectively developed musical alphabet. The music varies from calm romance to lively free jazz to serious silence.
Pierre Borel – saxophone, Louis Laurain – trumpet, Antonio Borghini – double bass, Hannes Lingens – drums
The work of Die Hochstapler is based on ideas about language and communication.
They are not using any sheet music, but prefer to base their jargon on
rules from poetry, card games, alphabets. The four musicians all have an independent voice. Everyone is free to suggest, pretend, agree or disagree. This creates music that is constantly changing, playful and surprising, even for the musicians themselves.
Hannes Lingens is a drummer and accordionist and active in contemporary and experimental music.
He plays in the ensembles Obliq, Konzert Minimal, [ro], Die Hochstapler, among others
and musicians collective Umlaut Berlin.
CD WILD MAN CONSPIRACY, Live at the Bimhuis
Guitar, trumpet and drums is the not so common line-up of Wild Man Conspiracy. As far as repertoire is concerned, Wild Man Conspiracy also withdraws from existing conventions. Just like on the previous two albums, WMC again makes a rock sound and the pieces are a mix of jazz, rock and free improvisation. Electronic effects also leave their mark on the sound.
On the third album “Live at the Bimhuis” the trio is supplemented with tenor saxophonist Chris Cheek.
Guillermo Celano – guitar, Gerard Kleijn – trumpet, keyboard, laptop; Joost Kesselaar – drums, Chris Cheek – tenor sax
Just like the previous two this album was released on the New York label ‘Red Piano Records’. The originals are open, with plenty of room for improvisation, which the musicians eagerly use. Just like on the previous records, the music can unpredictably change to something else in one go; from calm and lyrical to heavy and rocky. There is no label to stick to this music. We could use the term ‘modern creative’ here, although that does not explain everything about what you will hear. In any case, it is jazz-from-today!
Since 1995, jazz trumpet player Gerard Kleijn has led a wide variety of private groups and has made 10 well-received cd’s as a bandleader. He is/was a.o. active with the Clazz Ensemble, Wild Man Conspiracy, Bach Reflections and the Konrad Koselleck Bigband. Gerard made four CDs with a lot of his own work and edited piano works by the French composer Erik Satie (Le Flirt de Satie-2007) for the Gerard Kleijn Group. He makes chamber jazz with J.S. Bach as inspiration with Bach Reflections. From 2007-2017 he was co-leader of the 12-member Clazz Ensemble together with saxophonist Dick de Graaf
Chris Cheek worked with Paul Motian, Charlie Haden’s Liberation Music Orchestra, Bill Frisell, Brian Blade, Jeff Ballard, Lee Konitz, Carla Bley, Brad Mehldau, Kurt Rosenwinkel.