Op een of andere manier is Michiel Braam een andere pianist dan alle anderen. Met bands die heel anders te werk gaan dan alle anderen. Hij is eén van de meest productieve bandleiders van de Nederlandse jazzscene. Met een wonderlijke missie: zijn rol als leider zo klein mogelijk maken.
In zijn concerten maken musici voor een groot deel uit wàt er op die avond gespeeld wordt. En ook wanneer, en ook hóe. Het muzikale materiaal kan door de bandleden naar believen worden ingezet, gecombineerd of aangepast, waardoor elk concert vol improvisatie zit. ‘Mijn muziek gaat niet over mij, maar vooral over de muzikanten die het spelen’, zegt hij daar zelf over.
Michiel Braam – jazzpianist en componist uit Nijmegen – wordt 50 jaar en viert dat op 17 mei met een avond vol muzikale verrassingen. Meer dan 20 musici uit binnen- en buitenland komen spelen in De Lindenberg in Nijmegen. Daaronder vaste groepen zoals Trio BraamDeJoodeVatcher; eBraam; BijmaBraam sextet; en het Matangi Strijkkwartet. Ook wordt er in gelegenheids duo’s, trio’s en kwartetten vrij geïmproviseerd. Eindigend in een Grande Finale met alle musici, waarin Michiel Braam de Bolero van Maurice Ravel en Also Sprach Zarathustra van Richard Strauss heeft verwerkt.
Het feest gaat nog verder op 5, 6 en 7 juni in de Roode Bioscoop in Amsterdam. Tijdens deze avonden zal Braam telkens 50 solostukjes spelen van 50 seconden. Daarna speelt hij een set van een uur met steeds een andere gastmuzikant, Bo van de Graaf, of Jeroen Pek of Robert Biesewig. Op 20 juni dan nog de tweede editie van Jazz in de Goffert in Nijmegen in het teken van Michiel Braam. Dan treden op het Matangi Kwartet, Flex Bent Braam en eBraam met de gastmusici Jerome Hol (gitaar) en Joel Botma (trompet).
Braam is altijd op zoek naar grotere muzikale vrijheid. Hij combineert virtuositeit met een speelse hang naar het onvoorspelbare. Hij heeft een dynamische en percussieve manier van spelen en gooit er regelmatig onverwachte, soms humoristische wendingen tegenaan, die nooit abstract zijn of onbegrijpelijk; ze houden steeds verband met het voorafgaande.
Musici als Duke Ellington en Charles Mingus zijn inspiratiebronnen voor Braams streven naar een homogeen en persoonlijk orkestgeluid. In de loop der jaren had Michiel Braam vele projecten en groepen, waaronder Bentje Braam, Bik Bent Braam, eBraam, Flex Bent Braam.
De bands die op 17 mei spelen:
Trio BraamDeJoodeVatcher
https://www.youtube.com/watch?v=8mvQJrzumqQ
Dit trio bestaat uit drie zeer eigenzinnige musici uit de Nederlandse jazzscene, voor wie muzikale vrijheid en avontuur voorop staan. Ieder heeft een volstrekt gelijkwaardig aandeel in de muziek. Het trio kwam in 1990 voor het eerst bij elkaar tijdens een speciaal programma met composities van Thelonious Monk, maar is snel daarna eigen materiaal gaan spelen – veelal meer buiten de grenzen dan in eigen land. Vanaf 2012 legt Trio BraamDeJoodeVatcher zich volledig toe op improvisatie, er worden geen composities meer gebruikt!.
eBraam
Als tegenhanger van dit akoestische Trio BraamDeJoodeVatcher richtte Braam in 2006 het Wurli Trio. De vintage Wurlitzer 200A nam hierin een centrale rol in. Omdat de Wurlitzer en Braams fysieke speelstijl zich lastig tot elkaar verhielden, en Braam liever zijn palet aan geluiden uitbreidde werd de Wurli in 2011 ingeruild voor een modernere Nord Stage Ex. Vanaf dat moment heet de groep eBraam.
Korte stukken plus improvisaties in een mix van Jazz, Funk en Rock. Met een instrumentarium (Wurli, Fender Rhodes, synthesizer en veelvuldig ook Hammond) dat doorgaans niet wordt geassocieerd met improvisatiemuziek. Inspiratiebronnen zijn George Duke, The Soft Machine, Sonny Sharrock, Ten Years After en Herbie Hancock.
Bijma Braam 6
Begin maart 2008 vierde stemkunstenares Greetje Bijma in het Amsterdamse Bimhuis haar 25-jarig jubileum als podiumkustenares. Ze trad er op met een sextet met Michiel Braam. Die samenwerking – met de theatrale uitstraling van Greetje Bijma gepaard aan de vrije geest van Michiel Braam – leidde in 2010 tot het project ‘Autumn Sounds’. De composities die Braam en Bijma voor dit programma schrijven kunnen op allerlei verschillende manieren worden gespeeld. De musici bepalen ter plekke óf, wanneer en hoe ze een bepaald stuk willen laten klinken. Greetje Bijma (stem); Frank Gratkowski (altsax, klarinet, basklarinet); Wolter Wierbos (trombone); Michiel Braam (piano); Wilbert de Joode (contrabas); Michael Vatcher (drums)
Matangi Strijk 4
Het kwartet speelt met Michiel Braam in diens internationale Hybrid 10tet, waarin topmusici uit drie verschillende muzikale werelden samenkomen.
https://www.youtube.com/watch?v=FZXndwIafEQ
Pieter Douma en Dirk-Peter Kölsch vormen de rockende ritmesectie. Dan een klassiek strijkkwartet plus improviserende koperblazers Carl Ludwig Hübsch, Nils Wogram en Taylor Ho Bynum. De musici brengen hun eigen muzikale taal in het ensemble (klassiek, impro, rock), maar ze worden ook uitgenodigd om nieuwe werelden te onderzoeken.
Tijdens de Braam Fifty avond speelt Matangi de compositie Black To White (New Composition 2014) van Michiel.
Michiel Braam is hoofd van ArtEZ Jazz & Pop aan de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem, waar hij in 1987 zelf afstudeerde.
In 1986 richtte hij Bik Bent Braam en Bentje Braam, in 1989 Trio BraamDeJoodeVatcher en in 2006 eBraam (aanvankelijk Wurli Trio). Andere projecten: sextet All Ears, met onder meer Frans Vermeerssen, Frank Gratkowski en Herb Robertson. De opera Nopera; Hybrid 10tet en Flex Bent Braam (waarin ieder jaar een aantal leden het ensemble verlaat en vervolgens wordt aangevuld met nieuwe musici. Zo houdt Braam het spannend).
Braam heeft onder meer gespeeld in het European Danzón Orchestra, John Engels Flextet, Peggy Larson Band, Globe Orchestra, Bo’s Art Trio.
Daarnaast werkte hij met musici als Louis Sclavis, George Lewis, Benjamin Herman, Theo Jörgensmann, Han Bennink, Michael Moore, Ab Baars, Conrad en Johannes Bauer en Steve Arguelles. Hij speelde op de belangrijke binnen- en buitenlandse festivals en podia in Nederland, heel Europa, Noord Amerika, Japan, Indonesië, Oeganda.
Behalve voor al zijn eigen projecten schreef Braam talloze composities in opdracht van uiteenlopende groepen, van het Metropole Orkest tot Cobla Principal d’Amsterdam, van het Xenakis strijkkwartet tot Calefax. In 1988 kreeg hij de Podiumprijs voor jonge talentvolle muzikanten, in 1997 ontving hij Nederlands belangrijkste jazzprijs: de VPRO/Boy Edgar Prijs.