Prachtige notenkeus; creatieve, energieke moderne jazz
Misschien is hij een van de best bewaarde geheimen in de jazzwereld. Maar niet lang meer!
Er is ook een bekende bassist met exact dezelfde naam. Maar trompettist Avishai Cohen krijgt steeds meer erkenning vanwege zijn moderne, lyrische en creatieve stijl. Schatplichtig uiteraard aan grote trompettisten als Miles Davis en overigens ook wel aan Dave Douglas; maar met een echt eigen geluid en stijl. Zijn notenkeus is prachtig: altijd afgewogen, de stijl varieert van intiem en subtiel tot uitbundig en energiek. Een veelzijdig musicus die thuis is in de amerikaanse jazztradition, maar ook nieuwe eigen stukken schrijft.
Hij is nu op tournee in Europa met zijn band Triveni en doet in Nederland 3 en in België 1 concertpodia aan: 18-2 Paradox Tilburg, 19-2 Bimhuis Amsterdam, 20-2 Storm! Oostende (B), 21-2 Lantaren Venster Rotterdam
.
Avishai Cohen – trompet, Yoni Zelnik – bas, Justin Brown – drums
Hij speelt materiaal van zijn nieuwe album Dark Nights, waarop naast eigen composities ook stukken staan van John Coltrane, Charles Mingus en Ornette Coleman.
(Op de plaat spelen overigens de vaste trioleden bassist Omer Avital and drummer Nasheet Waits)
Cohen groeide op in Tel Aviv, waar hij begon met trompet spelen. Later studeerde hij aan het beroemde Berklee College of Music in Boston. Vervolgens verhuisde hij naar New York, waar hij optrad met Chick Corea, Lionel Loueke, Jason Lindner en zijn al even getalenteerde zus Anat Cohen.
Cohen zit ook in het SF Jazz Collective, waaruit we meerdere musici kennen die ook op eigen naam flink aan de weg timmeren, zoals Miguel Zenon, Mark Turner en Eric Harland.
Leuke impro met drummer Eric Harland, die straat afvalmateriaal als percussie gebruikt:
Een andere succesvol trio is The Three Cohens, met zijn broer Yuval en zijn zus, de beroemde clarinettiste Anat Cohen.
Avishai Cohen gaf in 2014 al meerdere fantastische optredens in Nederland, o.a. op het North Sea Jazz Festival.
Avishai Cohen is ook heel goed thuis in jazztraditonals.
Hier een 2e, heel afgewogen en innemende versie van Night in Tunesia
Over muzikaal opgroeien in Israel zegt hij:” We hadden niet echt grote jazzmusici die we konden zien optreden of waar we tegenop keken. Ik heb het meest geleerd van luisteren naar platen van grote jazzmusici: Louis Armstrong, Miles Davis, John Coltrane, Sonny Rollins, Thelonious Monk. Ik leerde hun taal…. Maar in Israel was wel iets anders dat bijdroeg aan mijn muzikale ontwikkeling: een groot gevoel van lyriek in oudere israelische muziek. Op de radio werden soms dagenlang melancholieke songs gedraaid. Meestal vocale muziek… en natuurlijk is Israel een kruispunt tussen Oost en West, waar de melodische subtiliteit van Oost Europese en sefardische cultuur gemengd worden, met daarbij ook nog Afrikaanse ritmes. Mijn muziek klinkt niet Israelisch – en ik ben daar ook weggegaan toen ik 18 was – maar die brede muzikale ondergrond zit zeker in me”.