Scroll down for English version
Bassdrumbone nog steeds een intrigerend trio
Een bas, drums en een trombone: meer hadden bassist Mark Helias, slagwerker Gerry Hemingway en trombonist Ray Anderson 40 jaar geleden (1977) niet nodig om een intrigerend trio te beginnen, waarin ze alle vrijheid namen om te spelen waar ze maar zin in hadden: van jazz en blues tot vrije impro tot funk.
40 jaar geleden waren er nog niet veel ensembles met een onconventionele bezetting zoals deze.
In combinatie met drie eigenzinnige muzikale persoonlijkheden zorgde dat voor een hele aparte benadering van jazz en improvisatie. Doordrenkt van de jazztraditie, maar toch in een moderne muzikale taal.
Bovendien met een toendertijd nieuw soort rolverdeling: trombone, bas en drums waren gelijkwaardig aan elkaar. Het is niet zo dat de ritmesektie ‘dienend’ is t.o.v. de ‘solist’.
Alle drie hebben een even groot aandeel in de muziek, draaien rollen om (bv. trombone speelt een baslijn), improviseren collectief en evenveel.
Er werd vanaf 1977 veel gespeeld en er kwamen meerdere albums uit.
Na 1988 stond het trio een tijd lang op een laag pitje, omdat alle drie de musici met eigen groepen aan de weg gingen timmeren. Het duurde ongeveer 5 jaar voordat Bassdrumbone opnieuw op tournee ging in Europa. Hun 25e en 30e verjaardag werden gevierd, oa met het uitbrengen van nieuwe cd’s.
En nu – bij het 40jarig bestaan – is er een dubbel-cd uitgebracht ‘The Long Road’ (Auricle Records). Daar doen twee gastmusici mee – iets wat het trio tot nu toe nooit eerder had gedaan. De twee extra musici voegen daarbij een nieuw geluid toe. Het zijn dan ook niet de minsten: pianist Jason Moran en saxofonist Joe Lovano.
Bassdrumbone heeft nog steeds een hechte synergie; het trio kan samen ademen als ware het één organisme. De twee gasten passen hier op een of andere manier naadloos in.
Mark Helias is een bekend bassist, componist en producer, die al meer dan 40 jaar over de hele wereld speelt met musici als Don Cherry, Ed Blackwell, Dewey Redman, Anthony Braxton, Abbey Lincoln, Cecil Taylor, Uri Caine. Hij schreef muziek voor twee films, kamermuziek en voor grote ensembles. Daarnaast geeft hij les aan de SIM (School for Improvisational Music) in Brookyn, NY.
Ray Anderson is een enorm expressive trombonist. Hij staat al vele jaren in de boeken als een trombonist die ontzettend veel heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van het instrument. Hij breidde de klankmogelijkheden van de trombone uit.
Hij leidde vele eigen projecten, zowel groepen die op de traditie waren geënt, experimentle groepen, funky (Slickaphonics) en bluesy ensembles (Pocket Brass Band), big bands en zelfs een trombone quartet (Slideride).
Hij speelde met vele grootheden, oa Anthony Braxton, David Murray, Charlie Haden’s Liberation Music Orchestra, Dr. John, George Gruntz Concert Jazz Band, Bennie Wallace, Henry Threadgill, John Scofield.
Vanaf 2003 is hij directeur van de Jazz Studies at Stony Brook University.
Gerry Hemingway had vanaf midden jaren 80 meerdere eigen quartetten en quintetten en speelde mee in andermans groepen, oa het GRH trio met Georg Graewe en Ernst Reijseger. Ook speelde hij in talrijke duo projecten, bv met John Butcher, Ellery Eskelin, en Marilyn Crispell.
Hij schreef muziek voor grote en kleine ensembles. En hij deed solo-projecten!
Hij speelde in het Anthony Braxton Quartet van 1983-1994 en werkte met grote improvisatoren als Evan Parker, Cecil Taylor, Mark Dresser. Hij woont in Zwitserland en geeft daar les aan de Hochschule Luzern.
ENGLISH
Bassdrumbone still intriguing after 40 years
A bass, drums and a trombone was all Mark Helias, Gerry Hemingway and Ray Anderson needed 40 years ago (1977) to start an intriguing trio, in which they took the freedom to play anything they felt like, from jazz and blues to free improvisation to funk.
40 years ago there were not many ensembles with an unconventional line up like this.
In combination with three quirky musical personalities this led up to a special approach to jazz and improvisation. Steeped in the jazz tradition, yet in a modern musical language.
Moreover, the instruments were equivalent to each other. No ‘just-accompanying-the-soloist’ rhythm section. All three musicians have an equal share in music; change roles (f.i. trombone plays a bass line and so on); improvise collectively and equally.
The trio played a lot from 1977 on and released several albums.
After 1988, the trio was taking it easy for a while, because all three musicians were busy with their own groups. It took about five years before BassDrumBone again toured in Europe. Their 25th and 30th birthday were celebrated, including the release of new CDs.
And now – celebrating 40 years – the trio released a double CD “The Long Road” (Auricle Records). Two guest musicians play with them – something the trio until now had never done before. The two additional musicians add a new sound. But then they are nones less than pianist Jason Moran and saxophonist Joe Lovano.
BassDrumBone still has a strong synergy; the trio can really breathe together as if it were one single organism. The two guests fit seamlessly on in one way or another.
Mark Helias is a well known bassist, composer and producer, who has been playing for over 40 years all over the world with musicians like Don Cherry, Ed Blackwell, Dewey Redman, Anthony Braxton, Abbey Lincoln, Cecil Taylor, Uri Caine. He wrote music for two films, and chamber music for large ensembles. He also teaches at the SIM (School for Improvisational Music) in Brookyn, NY.
Ray Anderson is a very expressive trombonist. He is widely regarded as a trombonist who has contributed a lot to the development of the instrument. He really expanded the tonal possibilities of the trombone.
He led many private projects, both groups were grafted onto the tradition as experimenting groups, funky (Slickaphonics) and bluesy ensembles (Pocket Brass Band), big bands and even a trombone quartet (Slide Ride).
He played with many, including Anthony Braxton, David Murray, Charlie Haden’s Liberation Music Orchestra, Dr. John, George Gruntz Concert Jazz Band, Bennie Wallace, Henry Threadgill, John Scofield. Since 2003 he has been Director of Jazz Studies at Stony Brook University.
Gerry Hemingway led several own quartets and quintets since the mid 80’s and played in other groups, suca as the GRH trio with Georg Graewe and Ernst Reijseger. He also starred in numerous duo projects, eg with John Butcher, Ellery Eskelin, and Marilyn Crispell. He wrote music for large and small ensembles. And he did solo projects!
He played in the Anthony Braxton Quartet from 1983-1994 and worked with great improvisers like Evan Parker, Cecil Taylor, Mark Dresser. He lives in Switzerland and teaches there at the Hochschule Luzern.