Less is More bij het Acoustic Quartet van Yuri Honing.
Op 21 februari in het Bimhuis presenteert saxofonist Yuri Honing een nieuwe CD, de 17e op zijn eigen naam. ‘Desire’ staat in het teken staat van verlangen, met meeslepende melodiëen en verleidelijke grooves, ingebed in jazz, pop, klassieke en oude muziek. In sommige stukken is pijn te horen, andere zijn hoopvol en dromerig en soms klinkt het berustend en zelfs vredig.
Yuri Honing – tenorsax, Wolfert Brederode – piano, Gulli Gudmundsson – bas, Joost Lijbaart – drums
Yuri Honing is een toonaangevend en veel internationaal opererende saxofonist die zich verdiept in veel verschillende muziekgenres, van jazz tot klassiek, van Arabisch tot pop en rock en van improvisatie tot singer songwriter. Hij speelde met Nederlandse musici uit die verschillende richtingen: improvisator Misha Mengelberg, popzangeresssen Ellen ten Damme en Roosbeef.
En met buitenlandse musici als Ibrahim Malouf, Kurt Rosenwinkel, Gary Peacock, Paul Motian en Pat Metheny. De samenwerking met pianist Paul Bley werd met een Edison onderscheiden.
De twee belangrijkste eigen bands noemt hij zijn ‘harde’ en zijn ‘zachte’ band.
De harde band is het electrische Wired Paradise. Het Acoustic Quartet is de zachte band. In 2012 bracht hij daarmee de cd True uit en nu dus Desire (Challenge Records).
Honing ging met een jazztrio popliedjes spelen, vertolkte Schubert op zijn eigen manier en was in Nederland een van de eersten die met Arabische muziek de diepte inging.
Zijn ambitie is muzikaal telkens iets te ondernemen wat nog niet eerder zo gedaan is.
In 1990 begon hij zijn eigen Trio samen met bassist Tony Overwater en drummer Joost Lijbaart.
In 2005 startte Honing een nieuwe elektrische band, Wired Paradise, met Tony Overwater (basgitaar), Joost Lijbaart en de Duitse gitarist Frank Möbus.
In 2009 richtte Honing zijn Acoustic Quartet op met pianist Wolfert Brederode, basgitarist Ruben Samama en drummer Joost Lijbaart.
Ook werkte hij met veel musici uit het Midden Oosten, bv met Rhima Kcheich en Indiase musici uit Rajasthan. Hij tourt over de hele wereld.
Elk jaar tussen Kerst en Nieuwjaar organiseert hij het muziekevenement Winterreise.
In 2012 kreeg hij de VPRO/Boy Edgarprijs. De jury oordeelde toendertijd o.a. dit:
“ Yuri Honing is een ‘veroorzaker’. Hij realiseert ideeën die daarna ook een eigen leven gaan leiden, die navolging vinden en die de kiem vormen van nieuwe tradities”
en ook:“ …. op een creatieve, inventieve manier is hij grensverleggend en grensoverschrijdend met zijn vak bezig. “
De keuze voor saxofoon als instrument was niet persé heel inhoudelijk:
“Ik wilde iets anders gaan doen dan mijn familie. Iedereen speelde piano thuis en ik vermeed op- of aanmerkingen door voor de saxofoon te kiezen die een heel ander technische benadering vergt. Op de middelbare school wist niemand wat een sax was en dan is het extra aantrekkelijk om er goede sier mee te maken”, zei Yuri in een interview in 2012.
In januari 2013 werd Yuri Honing door pro-Palestijnse organisaties en sympathisanten van een culturele boycot van Israël onder druk gezet niét op te treden op het Red Sea Jazz Festival in Eilat, Israël. Wekenlang werden hij en de bandleden van zijn Acoustic Quartet bestookt met intimiderende mails, tweets en nachtelijke telefoontjes – dwingende oproepen om af te zien van het door de Israëlische regering georganiseerde festival. Op de Facebook-pagina ‘Yuri Honing, cancel Red Sea Jazz Festival in Israël’ werd een petitie tegen hem gestart. (Pro-Palestijnse organisaties roepen geregeld artiesten op tot een boycot om te protesteren tegen de Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden.) Honing negeerde de roep om een boycot – zijn muziek is een ‘apolitiek bindmiddel’, en dus ging hij optreden.
ENGLISH
Less is More with the Yuri Honing Acoustic Quartet.
February 21 at the Bimhuis saxophonist Yuri Honing presents a new CD, the 17th in his own name. ‘Desire’ is about longing & desire, with compelling melodies and seductive grooves embedded in jazz, pop, classical and ancient music. In some pieces pain can be heard, others sound hopeful or dreamy and sometimes even peaceful.
Yuri Honing – tenor sax, Wolfert Brederode – piano, Gulli Gudmundsson – bass, Joost Lijbaart – drums
(photo hans speekenbrink)
Yuri Honing is a leading and internatinally operating saxophonist who delved into many different genres of music, from jazz to classical, from Arabic to pop and rock, improvisation and singer songwriter. He played with Dutch musicians from all these different directions: improviser Misha Mengelberg, vocalistst Ellen ten Damme and Roosbeef. And with foreign musicians such as Ibrahim Malouf, Kurt Rosenwinkel, Gary Peacock, Paul Motian and Pat Metheny. The collaboration with pianist Paul Bley was awarded an Edison. Two main own ensembles stand out, he calls them his ‘hard’ and ‘soft’ bands. The hard electric band being Wired Paradise; the Acoustic Quartet is the soft one. In 2012, he released the album True, and now Desire (Challenge Records).
Honing played popsongs with a jazz trio, interpreted Schubert in his own way and in the Netherlands he was one of the first who delved into the depth of Arab music.
His ambition is to do something with music that has not previously been done before.
In 1990 he started his own trio with bassist Tony Overwater and drummer Joost Lijbaart. In 2005 started he started a new electric band Wired Paradise, with Tony Overwater (bass), Joost Lijbaart and German guitarist Frank Möbus. Honing founded his Acoustic Quartet in 2009 with pianist Wolfert Brederode, bassist Ruben Samama and drummer Joost Lijbaart. He also worked with many musicians from the Middle East, for example with Rhima Kcheich and Indian musicians from Rajasthan. He tours all over the world.
Every year between Christmas and New Year, he organizes a musical event Winterreise.
In 2012 he was awarded the VPRO/Boy Edgar Award. The jury at the time said this about him : “Yuri Honing ‘causes’ things. He realizes ideas that subsequently also take on a life of their own, things that replicate and form the beginning of new traditions “
and also:” …. creatively, inventively he treats his profession in a groundbreaking, crossing-border way. “
The choice of the axophone as his instrument was not necessarily very substantive, “I wanted to do something different than my family did. Everyone at home played the piano and I avoided remarks by choosing the saxophone, which requires a different technical approach. In high school nobody knew what a saxophone was and so it was especially attractive to make a good impression on everybody with it, “Yuri said in an interview in 2012.
In January 2013 Yuri Honing was put under pressure by pro-Palestinian organizations and supporters of a cultural boycott of Israel not to perform on the Red Sea Jazz Festival in Eilat, Israel. For weeks he and the members of his Acoustic Quartet were bombarded with harassing emails, tweets and nightly phone calls – compelling calls to abandon the festival organized by the Israeli government. On the Facebook page ‘Yuri Honing, cancel Red Sea Jazz Festival in Israel’, a petition was launched against him. (Pro-Palestinian organizations regularly call upon artists for a boycott to protest against the Israeli occupation of Palestinian territories.) Honing ignored the call for a boycott – his music is an “apolitical binder,” and so he went there to play.