Scroll down for English version
Rusteloos, beweeglijk, maar met een duidelijke koers: zo wordt de ‘malamute’, de sledehond uit Alaska omschreven, en het geldt ook voor de gelijknamige band uit New York. En met name voor drummer en bandleider Jim Black.
Malamute is Jim Black’s meest recente groep met gelijkgestemde muziek-zielen.
De muziek is veranderlijk – ieder paar minuten gebeurt er weer iets nieuws. Een soort korte-termijn-focus-benadering van improvisatie en composities die de luisteraar bij de les moet houden.
In Malamute werkt Jim Black samen met de IJslandse jazzsaxofonist Óskar Guðjónsson, Elias Stemeseder – keyboards en Chris Tordini – elektrische bas.
Bimhuis 3-5-2018
De vier musici benaderen de muziek altijd met een open blik (en oor) en gaan voortdurend op avontuur.
Jim heeft een soort multi-tasking benadering van drummen en gebruikt behalve de onderdelen van de gebruikelijke drumset ook bellen, schalen, handen etc.
Vaak hebben Blacks eigen projecten een hang naar een rommelig en experimenteel soort groove, die de basis vormt voor behoorlijk vrije avant improvisatiemuziek. Een soort free jazz aanpak, waarbij muzikaal van alles kan gebeuren, soms zelfs door elkaar heen.
Opvallend inventief en veelzijdig is Black, die allerlei muziek kan en wil spelen, als het maar experimenteel en avontuurlijk is. Hij verlegde voortdurend de grenzen van jazz en rock.
Jim Black (1967) komt oorsponkelijk uit Seattle, maar woont al heel lang in new York. Hij speelde met velen uit de avontuurlijke jazzscene en had diverse eigen bands.
Alas No Axis is een van zijn eigen projecten, met muziek die eerder aansluit bij postrock met ritmische verschuivingen dan bij jazz. Het collectief is belangrijker dan de individuele solo’s.
Met Chris Speed – tenorsax, clarinet en Hilmar Jensson – gitaar en Skulli Sverisson – bas.
De experimentele, jazz & rock-achtige aanpak was ook te horen in Endangered Blood eveneens een eigen groep: een kwartet met met Chris Speed, – tenorsax, clarinet,Trevor Dunn – bas en Oscar Noriega – altsax
Human Feel: zelfde verhaal! Met Andrew D’Angelo – alto sax Kurt Rosenwinkel – guitar Jim Black – drums Marty Ballou – bas. In 1987 opgericht toen deze vier (af)studeerden aan het Berklee College of Music in Boston.
Wat oudere projecten – met Black als sideman zijn Tiny Bell Trio van trompettist Dave Douglas en Pachora van snarenspeler Brad Shepik. Hier overheerst wat meer de Balkan muziek, met onregelmatige maatsoorten.
Andere ensembles waarin we Jim Black terugvinden zijn oa nog een trio met bassist Thomas Morgan en pianist Elias Stemeseder. En het improv trio bb&c, met saxofonist Tim Berne gitarist Nels Cline (van Wilco).
Andere musici met wie hij speelde: Ellery Eskelin, Uri Caine, Kris Davis, Ben Monder, David Binney, Satoko Fujii, Carlos Bica, Cuong Vu and Laurie Anderson.
ENGLISH
Jim Black Malamute
Restless, mobile, but with a clear direction: that’s how the ‘malamute’ is being described, the sled dog from Alaska. The same goes for the band Malamute from New York, and especially for drummer and band leader Jim Black.
Malamute is Jim Black’s most recent group with like-minded music spirits.
The music is fluid – every few minutes something new happens. A kind of short-term focus approach to improvisation and compositions that keeps the listener close.
In Malamute, Jim Black works with the Icelandic jazz saxophonist Óskar Guðjónsson, Elias Stemeseder – keyboards and Chris Tordini – electric bass.
Bimhuis, May 3, 2018
The four musicians approach the music with an open mind (and ear) and are constantly looking for adventure. Jim has a kind of multi-tasking approach to drumming and uses not only the parts of the usual drum set but also bells, scales, hands etc. Black’s own projects have a tendency towards a frayed and experimental sort of groove, forming a basis for free avant improvised music. Kind of a free jazz approach, where musically everything can happen, sometimes in different layers straigth throug each other.
Strikingly inventive and versatile is Black, who can and will play all sorts of music, if only it is experimental and adventurous. He constantly changed the boundaries of jazz and rock.
Jim Black (1967) originates from Seattle, but has been living in New York for a long time. He played with many from the adventurous jazz scene and had several own bands.
Alas No Axis is one of his own projects, with music that is more in line with post-rock with rhythmic shifts than with jazz. The collective is more important than the individual solos. With Chris Speed – tenor sax, clarinet and Hilmar Jensson – guitar and Skulli Sverisson – bass.
The experimental, jazz & rock-like approach was also to be heard in Endangered Blood, another own quartet with Chris Speed, – tenor sax, clarinet, Trevor Dunn – bass and Oscar Noriega – alto sax
Human Feel: same story! With Andrew D’Angelo – alto sax Kurt Rosenwinkel – guitar Jim Black – drums Marty Ballou – bass. Founded in 1987 when these four graduated from the Berklee College of Music in Boston,
Some older projects – with Black as sideman are Tiny Bell Trio of trumpet player Dave Douglas and Pachora of string player Brad Shepik. Here more Balkan music dominates, with odd meter rhythms.
Other ensembles in which we find Jim Black include a trio with bassist Thomas Morgan and pianist Elias Stemeseder. And the improv trio bb&c, with saxophonist Tim Berne guitarist Nels Cline (from Wilco).
Other musicians with whom he played: Ellery Eskelin, Uri Caine, Kris Davis, Ben Monder, David Binney, Satoko Fujii, Carlos Bica, Cuong Vu and Laurie Anderson.