Koploper in de innovatieve jazz
Jazz pianist Jason Moran kwam als een komeet binnen in de jazzscene in de late jaren ’90.
Hij vestigde heel snel zijn naam als vernieuwer, iemand die muzikale risico’s nam. Sinds die tijd heeft hij zijn genialiteit als performer bewezen op alle mogelijke manieren: in improvisatie, compositie, repertoire, techniek en experiment.
Moran legt als geen ander de link tussen avant garde jazz, klassieke piano, hiphop en gesproken woord, en jazz van alle tijden. Moran en zijn groep The Bandwagon – met bassist Tarus Mateen en drummer Nasheet Waits – kregen verdiend de reputatie als ‘de toekomst van de jazz’.
Te horen op 30-10 Bimhuis Amsterdam, 31-10 Vrijstaat O, Oostende, 1-11 MC Frits Philips Eindhoven
Hieronder: meespelend met Turkse stemmen in een telefoongesprek
Naast multimedia-projecten gewijd aan Thelonious Monk en Fats Waller bevat zijn werk ook invloeden uit comedy en hedendaagse kunst. Hij vond o.a. inspiratie in het werk van edgy 20e eeuwse schilders als Jean-Michel Basquiat en Egon Schiele.
Moran & Bandwagon improviseren met en bij skaters in San Fransisco
Jason Moran is boegbeeld van de nieuwe jazzgeneratie sinds hij in één jaar de Downbeat Critics Polls won in de categorieën jazzartiest, pianist en album (voor de Blue Note-cd Ten, uit 2010).
Moran heeft ook gespeeld en opgenomen met een veel andere musici w.o. Charles Lloyd, Cassandra Wilson, Joe Lovano, Don Byron, Steve Coleman, Lee Konitz, Von Freeman, Christian McBride, Ravi Coltrane, The Bad Plus en Bill Frisell.
Jason Moran and the Big Bandwagon’s 2009 original interpretation of Thelonious Monk’s 1959 Town Hall performance.