De lijnen tussen jazz en rock, hip-hop en popmuziek vervagen
Een nieuwe stem in jazzgitaar: Nir Felder. In de pers is hij al beschreven als ‘de volgende grote jazzgitarist’, ‘whizzkid’, en ‘ongelooflijk’. Hij legt de link tussen Jimi Hendrix en John Coltrane, indie rock en hiphop. Hier in een te gekke crazy solo!
3 april Paradox, Tilburg, 4 april Lantaren Venster Rotterdam, 5 april Bimhuis Amsterdam.
Nir Felder – gitaar, Kristjan Randalu – piano, Phil Donkin – bas, Ross Pederson – drums
Nir Felder’s muziek heeft veel variatie qua stemmingen, soms lyrisch, soms rockend.
Op het album Golden Age (met pianist Aaron Parks, bassist Mat Penman en drummer Nate Smith) gebruikt Felder politieke teksten en uitspraken in collages. Golden Age gaat over thema’s van politieke, culturele en technologische omwenteling, over verveling en verlossing, het verlies van en het hervinden van het paradijs. De lijnen tussen jazz en rock, hip-hop en popmuziek waar Felder in zijn jeugd naar luisterde, vervagen hier.
Nir Felder (1982) groeide op in de New York suburbs, bracht zijn jeugd door met spelen in rockbands, tegelijkertijd lerend over jazz bij de lokale platenzaak, en raakte geïnspireerd door iconen als John Coltrane en Jimi Hendrix. Hij maakte naam in de hippe jazzclubs van Brooklyn, in de scene rond bands als Snarky Puppy en Kneebody.
Hij kreeg zijn opleiding aan het Berklee College of Music en begon in 2010 met een eigen band. Vorig jaar speelde hij op het Northsea Jazz Festival
GITAARLES:
Hij speelde als sideman bij talloze grote namen: Esperanza Spalding, Terri Lyne Carrington, Jack DeJohnette, Greg Osby, Jose James, Meshell Ndegeocello, Cindy Blackman en verder oa met de New York City Opera, Dianne Reeves, Bobby McFerrin, Stanley Clarke, Lizz Wright.
https://soundcloud.com/okeh-records/nir-felder-ernest-protector-1